35 yaşım

Annem 35 yasindayken ben 11 yasimdaydim. Yani, annemin benim su anki yasimdaki halini net hatirliyorum.

Evet, bunu farkettigim gun yaslandigimi anladim hatta hayat muhasebesine basladim

Bi adim otesine gectim, anneannemin, dedemin, annemin su andaki yasinda oldugu zamani hatirladigimi anladim

Annem yaaaa, anneydi hep o… dedem…. O hep kocaman dedeydi… ben hic sorgulamadim ki, cocuk aklimla

Onlar da insan demedim ki… buyuk-olgun-yetiskindi iste onlar….

Ve…annemin yaslandigini da anladim, ailesini ya da onlarin ilim, ifranini sorgulamak degil ama hayatin nasil da degistigini, bir onceki nesile kiyasla hayatlarimizin, degerlerimizin, kabiliyetlerimizin en basta teknolojinin gelismesiyle birlikte nasillll da cok gelistiginin hesabini tutmaya basladim...

Annemle trenin sigara icilmeyen kompartimaninda Ankaradan – Istanbula trenle 10 saatte gittigimiz gunleri hatirladim,Eskisehirde gece yarisi yumurta, kofte ekmekle trene binenleri hatirladim, ucakla Ankara-Istanbulun 45 dk oldugunu dusundum… sonra, karsiya kopruyle gecmenin 3 saati buldugunu… Kafam karisti….

Ben `teenager`ken modayi cok bi cok takip ederken, annemin ay bunlar bizim zamanimizda da modaydi dedigini hatirladim…Simdi moda olan ray-ban lara, Adidas stan-smith lere baktim, gobegi acik t-shirtlere baktim… annemi hatirladim

Evet, bizim zamanimizda da modaydi bunlar :O

Simdi modayi cok da umursamadigimi, herseyi takip etmeyi birak,moda olan seyleri cok da begenmedigimi, kendime yakistiramadigimi dusundum….. bi durdum!

Hicbirzaman teknolojinin oncusu olmadim ama yeni application larin popular olanlarini sadece ismen bildigimi dusundum, Ingilizceyi sarki sozleri cikararak ogrenen ben, gunumuzun muziginin bana gore olmadigini, halen eski arsivlerimi ya da daha yumusak olan yakin zaman sarkilarini dinledigimi dusundum…birak sarki sozlerini ezberlemeyi, yeni sarkicilari, sarkilarin adlarini bile bilmedigimi dusundum… bi daha bi durdum!

Ve sonra… Haftasonu kalabaliklar arasinda, sokakta 3 saat gecirdikten sonra belimin, basimin agridigini dusundum... Uzun zaman birsey yemezsem midemin bulandigini, bi oturup bi sakin yerde biseyler yemenin benim icin ihtiyac oldugunu dusundum

12 yildir bir fiil calsimakta oldugumu dusundum… hayatimin neredeyse 1/3 unu calisarak gecirmisim ben yaaa…

Bu yaziyi yazarken bile ilk bilgisayar kullandigim zamani hatirladim…. Inanabiliyor musunuz, ben ilk ve surekli bilgisayar kullanmaya universitede, okul zoruyla basladim… dial up ethernet i biliyorum…. Universite sinavi sonuclarini ogrenebilmek icin heyecanla kitlenen bilgisayarin onunde saatlerce bekleyen ekiptenim ben

Yuzumdeki cizgilere baktim…. Evet, cizgilerim var benim….

Sacimdaki beyazlara baktim… evet, artarak cogalan beyazlarim var benim…

Cabuk alinip, daha zor verilen kilolarim da benimle…

Sevgilimle daha uzun yillar birlikte olmak istiyorum diye dusundugum, hatta bu olmazsa diye endiselendigim anlarim var benim….

Bugune kadar 30larimi hep cok sevdim… bana hep farkindalik, olgunluk ve keyif verdi bu seneler… halen de seviyorum 30larimi ama, 35 muhasebesi mi desem adini koyamiyorum ama bir anda dank etti

hayat kisa…zaman ucup gidiyor!

Yarinlar, bana lutfen guzellikler getirin…. Tesekkurler, Amin